Dag 4

Na mijn ontbijt in het hotel werd ik weer netjes opgehaald om naar de ranch te gaan. Eindelijk was het me bij het ontbijt gelukt om twee harde broodjes te scoren. Ik was er al om 09.00 uur, maar blijkbaar is dat toch nog laat. Vanmorgen was ik er om 08.50 uur en er lag een hele schaal harde broodjes. Ik was blijkbaar de eerste, na mij stroomde de ontbijtzaal vol. Hoppa, in tha pocket!

Wederom Chelsey opgezadeld voor een ritje. Een korte ditmaal, we gingen nu een stuk de berg op klimmen die aan de overkant van de weg was. We hadden een prachtig uitzicht over de omgeving op de top, super gaaf! Tijdens deze rit zijn we een sinaasappel boomgaard in gegaan en hebben we daar even rond gestuurd en verse sinaasappels geplukt. Zo vers krijg je ze in Nederland niet. Genietend van het zonnetje op mijn paard kwamen de appjes van mijn vereniging binnen over het slechte weer dat voorspeld werd voor morgen als de les was; sneeuw, hagel, ijzel, alles kwam voorbij in de tekst. Ik drukte mijn zonnebril nog even goed op mijn neus, jas open omdat het wel erg warm werd in de zon, ennnn weer door! Uiteraard heb ik even terug geappt dat ik ze vanuit het zonnige Portugal heel veel sterkte wens voor morgen. Kan wel toch?

Wederom een klein broodje gegeten bij de lunchroom en weer terug voor mijn dressuurles. Vasco vond het vandaag tijd voor mij om er echt aan te werken, mooi zo! Vandaag hebben we ons geconcentreerd op mijn ellebogen, mijn binnenhand, mijn hoeken rijden (niet sturen, binnenbeen, buitenhand), mijn galop links, maar vooral rechts en uiteraard, om het af te maken, waarom ook niet, het doorzitten. Je krijgt het niet  cadeau, maar dan is een goed resultaat extra gewaardeerd.

Echte dressuur fanaat als ik ben, geniet ik zo goed als nog meer van de lessen en de vooruitgang die ik bij mezelf voel, als van de buitenritten. Ik moet bij het buitenrijden nogal wennen aan het western zadel, een echte cowgirl zal ik nooit worden. Tenzij je dat met een dressuurzadel kunt gaan doen dan. Then I’m 100% in!

Na mijn les ditmaal niet mee terug naar het hotel, maar aan de slag met Tomka, een leuke Paint met pijn in zijn schouders en daardoor in zijn hele lijf. Even mijn massage technieken op hem proberen. Na bijna twee uur waren we klaar, had ik hem van voor naar achter helemaal los gemasseerd en voelde hij zich als een jonge god. Fijn om te zien, lastig om vast te houden, nog uitdagender om mee te lopen. Alles heeft zijn voors en tegens haha! Daarna toch even snel naar het hotel terug voor een warme douche. Als de zon onder is, wordt het toch verrekte koud!

In de avond gingen we naar een speciaal restaurant, een soort oud klooster. Prachtig, en heerlijk gegeten. Ik merk wel dat ik echt moe begin te worden, het zijn lange dagen. Op tijd mijn bed in is met de Portugese diner tijden ook niet bij. Dus nu maar snel, hup en mijn bed in! Vandaag alweer op de helft van de week hier, wat gaat de tijd toch snel.